Wat ik van een oude zeeman leerde - de pinguïn verhaal
De eerste keer dat ik dit verbluffende verhaal hoorde was ik in Suha Punta, in het nationale park Kornati, in Kroatië.
Mijn man is een Kroaat en iedere zomer zakken we af om er te gaan zeilen. Dit keer hebben we een zeilboot gehuurd met de naam “Penguin”.
Dit is hoe het begon.
We zitten gezellig aan een houten picnic tafel van een klein visrestaurantje, naast de zee. Mocht je niet weten dat het een restaurant is, zou je denken dat het een simpele privé woning is.
Aan de andere tafel zit een oude man met een grijze baard en donkere, diepliggende ogen. Zijn gezicht zag er moe uit en zijn rug was gebogen. Je kon zien dat die kerel wat meegemaakt had.
Hij hield een sigaret in zijn gele berookte vingers en zijn armen stonden vol tatoeages.
Geen kunstige tatoeages die je vandaag ziet. Ze zagen er oud uit en het leek alsof ze door een of andere amateur gezet waren. De blauwe vervaagde inkt paste perfect bij zijn uiterlijk.
Ik herinner me de tekening van een anker op een arm en een soort zeemeermin op de andere arm, waar de naam ‘Jelena' in geschreven stond.
Hij was een zeeman geweest en ik hoorde nadien dat hij ‘Ante’ heette.
Opeen kijkt hij naar onze zeilboot en vraagt in het Engels “Pinguïn! Is dat jullie boot?”
Hij had het duidelijk tegen ons, want er was niemand anders aanwezig.
Ik zei “Ja”.
Hij zegt “Wist je dat de pinguïn de meest ondergewaardeerde vogel is?” Ik vroeg “Hoezo?”
Toen vroeg hij “Wat doe je voor de kost?” Ik glimlachte en dacht “Hoe ga ik hem dit uitleggen, opdat hij het zou verstaan”, maar goed ik deed mijn best.
Daarom zei ik “Ik help mensen het beste uit zichzelf te halen.”
Hij glimlachte zijn gouden tand bloot en zei “Het is jammer dat mensen niet meer op pinguïns lijken.”
Oké, nu had hij mijn aandacht en ik zei “Hoe bedoel je?"
"Een pinguïn ziet er grappig uit en lijkt eigenlijk geen vogel, maar dat maakt hem niet uit. Hij kan niet stappen, hij kan niet zingen, hij kan niet vliegen en toch heeft onze creator zo’n vogel gemaakt.
Maar… zet de pinguïn in zijn natuurlijk habitat - namelijk water - en hij is razendsnel! Hij kan vissen vangen, orka’s te slim af zijn en hij beweegt alsof er geen zwaartekracht bestaat.
Mensen zouden van pinguïns moeten leren!” zei hij.
“Wat zouden de mensen dan moeten leren?” vroeg ik, wetende waar dit verhaal naartoe ging. Het is een prachtige metafoor.
Hij ging verder: “Wat mensen moeten leren is dat iedereen met een enorm potentieel geboren is. Het enige wat de mens nodig heeft, is de juiste habitat.
Wanneer we ons vergelijken met anderen, voelen we ons vaak een mislukkeling. Er is een groter plan voor iedereen. Onze creator heeft niet alle moeite gedaan, om ons middelmatig te maken.”
Ik glimlachte en vroeg “Mag ik dit in één van mijn seminars gebruiken?” Hij lachte en zei “Ja, als je me een Ozujsko trakteert" (lokaal pintje bier)
Toen ging hij verder in het Kroatisch, tegen mijn man, terwijl ik in aan deze prachtige metafoor bleef denken.
Het klopt wat hij zei.
Indien je een persoon in zijn juiste omgeving plaatst, bloeit hij open. Teveel mensen doen de foute dingen, om de foute redenen en zitten hierin vast.
Ze hebben een keerpunt nodig om dit te veranderen.
Indien je graag wilt leren hoe je een leven leeft dat meer positiviteit en voldoening geeft, kijk dan eens naar 'Het Keerpunt'. (gratis)